ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΛΟΣ ΚΧΑΝΙΟΣ ΝΤΙ ΚΡΕΤΑ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης 
Mουτσάτσος και µουτσάτσας µου, µπουένος ντίας!
Καληµέρα λέω, αγόρια και κορίτσια!
Τι Χανιά, τι Μέχικο!
Τέτοιο τοπίο… σκονισµένο -όπως το χθεσινό- είχα δει µια φορά σε ένα σπαγγέτι γουέστερν, και απορούσα πώς είναι δυνατόν να κάθεται η σκόνη πάνω στις σταλαγµατιές ιδρώτα του προσώπου του πρωταγωνιστή και να δηµιουργεί λοφάκια πάνω στα χείλη του τα ξεραµένα!
Καθώς οδηγούσα σε δρόµους της πόλης µας, σε δρόµους ενός απόκοσµου τοπίου που έµοιαζε να βρίσκεται κάπου στο Μεξικό ή σε κάποια γωνιά της Αφρικανικής Ηπείρου, µου ‘ρθε να φωνάξω «arribaaaa»,  αλλά αµέσως κόµπιασα!
∆εν είναι ώρα για αστεία...!
Εξάλλου, χθες, η… “συγκυρία” της πυρκαγιάς στη Σούδα και η σκέψη της λειψυδρίας στον τόπο µας, σε συνδυασµό µε τις ασυνήθιστα υψηλές για την εποχή θερµοκρασίες, ήταν κι αυτές µέρος ενός πραγµατικού και όχι φανταστικού σεναρίου ενός σπαγγέτι γουέστερν!
Ήταν σαν από ταινία θρίλερ!
Ερωτήµατα: Είναι αυτές οι εικόνες βγαλµένες από το µέλλον αυτού του τόπου;
Υπάρχουν µέτρα αντιµετώπισης και αυτών των ακραίων καιρικών φαινοµένων;
Υπάρχει λόγος ανησυχίας;

(Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 24 Απριλίου 2024) 

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ Π. ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΑΚΗ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης 

«Ο άνθρωπος που δουλεύει µε τα χέρια είναι εργάτης,
µε τα χέρια και το µυαλό, τεχνίτης,
µε τα χέρια, το µυαλό και την καρδιά, καλλιτέχνης».
                                                              (François Mauriac)

Αν οι ψυχές τριγυρνούν τα βράδια όπως οι νυχτοπεταλούδες, κάπου πρέπει να τριγυρνά τούτες τις µέρες µια από αυτές!
Τριγυρνά έχοντας αγκαλιά και παραµάσχαλα βιβλία ποιητών και συγγραφέων, καλλιτεχνών και µη -γνωστών σε πολλούς και αγνώστων σε πάµπολλους- και µεταδίδει σε όποιον κι αν συναντήσει, όλα εκείνα τα µοναδικά κι ιδιαίτερα ενός όντος όπως αυτή που προσπαθεί το σκότος και το φως να τα µονιάσει, να διαµορφώσει µε το πνεύµα ή µε τα χέρια τις ιδέες σε… Τέχνη! 
Τέχνη απτή για το µάτι, για τις αισθήσεις, για όλες τις αισθήσεις… Τέχνη από ένα ιδιαίτερο καλλιτέχνη που λειτουργούσε µοναδικά ανάµεσα και µέσα στους χώρους όπου βρισκόταν, ανάµεσα και µέσα στους ανθρώπους που συνδιαλεγόταν, µε τη µοναδική Μαρκαντωνική στάση, στάση και προέκταση Ζωής! Ένας άνθρωπος που ήξερε καλά τη ρίζα του, την Πέτρα πάνω στην οποία µπορούσε και πατούσε για να πάρει φόρα και να διακτινιστεί σε µέρη που πολύ ήθελε να ανακαλύπτει και που επιθυµούσε να τα κοινωνήσει µε όλους!
Κάτι ανάµεσα στο όνειρο και στο ονειροπόλο, στη ζώσα πραγµατικότητα και στην υψηλή διανοητικότητα, κάτι µικρό και κάτι µεγαλειώδες, ένας συνεχώς αναζητητής των ορισµών κάθε πόρου που ορίζει αυτό που λέµε Ζωή!
Ο Γιάννης Πέτρου Μαρκαντωνάκης άφησε δυνατό το αποτύπωµά του σε τούτον τον τόπο…
Kι εδώ στο “παρόν” για πάντα θα “βρίσκεται”, θα µένει, όπως κάποιοι λίγοι το έχουν καταφέρει…!

Χανιώτικα νέα (Δευτέρα, 22.4.2024) 

ΝΕΡΟΚΟΥΡΟΥ (Γράμματα Παναγίας)

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΡΣΕΝΙΟ ΝΕΡΟΚΟΥΡΟΥ

“Τα Γράμματα της Παναγίας” του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη

Το έργο “Τα Γράμματα της Παναγίας” του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη, που εκδόθηκε σε βιβλίο το 2013 από την Μητρόπολη Κισσάμου και Σελίνου και τα έσοδα από τις πωλήσεις του διατίθενται για τις ανάγκες του Αννουσακείου Ιδρύματος, θα παρουσιαστούν εφέτος, το Σάββατο, 27 Απριλίου και ώρα 7 μ. μ , εντός του Ιερού Ναού των Αγίων Αρσενίου, Πορφυρίου και Παϊσίου στα Νεροκούρου Χανίων.

Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν η Ενορία των Αγίων Σαράντα Νεροκούρου και η Αδελφότητα

Μικρασιατών Νομού Χανίων «Ο Άγιος Πολύκαρπος».

Διαβάζουν: Αγγέλα Μάλμου, Κωνσταντίνα Κουριδάκη, Μαριάννα Δημητρακάκη,

Χρυσούλα Σγουράκη, Ηλέκτρα Τσίκα- Μαράκη, Στέλλα-Γκοζάνη Χαριτάκη, Μαρία

Καντηλιεράκη και Αλεξάνδρα Μαλεφάκη,

Η εκδήλωση θα είναι διανθισμένη με Ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας.

Ψάλλουν : Γεώργιος Μπουτσάκης, Ειρήνη Μπουρδάκη, Δήμητρα Μπουρδάκη και Ελένη

Αγιασμενάκη

Συντονίζει η φιλόλογος Μαρία Μαράκη

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid02FtS4q7VJ8khgYtUVRDnvb1GjJJsbHx7EHvgiEW3xJ7iPf36rmzokzMDSAdRR1uhCl?comment_id=808396904486588&notif_id=1713624879912962&notif_t=feed_comment&ref=notif

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Δ1 ΤΑΞΗ 14ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ 

ΠΕΝΤΕ ΔΙΑΣΗΜΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Για πέντε απ’ τους πιο σπουδαίους, διάσηµους ανθρώπους της πατρίδας µας, µας µιλούν στον σηµερινό ‘‘Παιδότοπο’’ µε τα κείµενα και τις ζωγραφιές τους, τα παιδιά του πρώτου τµήµατος της τετάρτης τάξης του 14ου ∆ηµ. Σχ. Χανίων. Για τον αξέχαστο Κρητικό λυράρη και τραγουδιστή Νίκο Ξυλούρη, για την επίσης αξέχαστη αγαπηµένη των παιδιών συγγραφέα Αγγελική Βαρελά, τη σπουδαία ηθοποιό Jennifer Aniston, τον καθηγητή στο Πανεπιστήµιο της Μασαχουσέτης Μιχάλη ∆ερτούζο και τον δικό µας Χανιώτη παραολυµπιονίκη και παγκόσµιο πρωταθλητή κολύµβησης Αντώνη Τσαπατάκη… Για µια εργασία που έγινε στο πλαίσιο της συµµετοχής τους στο ευρωπαϊκό πρόγραµµα etwinning πρόκειται, µας λέει η δασκάλα τους Σταυρούλα Σταυροπούλου στο εισαγωγικό της σηµείωµα. Συγχαρητήρια και σ’ αυτήν και βέβαια στα παιδιά για την πραγµατικά ξεχωριστή αυτή εργασία του. Κι αν έχουν ανάγκη από πρότυπα τα παιδιά!

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Οι μαθητές του Δ1 τμήματος του 14^ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα etwinning παρουσίασαν στους συνεργάτες τους διάσημα πρόσωπα της χώρας μας. Οι μαθητές αποφάσισαν να μοιραστούν τις εργασίες τους, ώστε να γνωστοποιήσουν ότι στη χώρα μας υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι που αποτελούν πρότυπα και είμαστε περήφανοι.

Η δασκάλα Σταυρούλα Σταυροπούλου

Αγγελική Βαρελά – Συγγραφέας παιδικών βιβλίων

Η Αγγελική Βαρελά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορικό Αρχαιολογικό. Το πρώτο της βιβλίο ήταν το «Η Ελλάδα κι εμείς», ενώ το δεύτερο «Με το χαμόγελο στα χείλη» αναφέρεται στη ζωή της κατά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο. Με το παιδικό βιβλίο ασχολήθηκε από το 1966 στο οποίο αφοσιώθηκε, και κατέκτησε αρκετά βραβεία. Συγκεκριμένα το «Φιλενάδα φουντουκιά μου» έλαβε Έπαινο Βραβείου Janusz Korczack, ενώ το «Καλημέρα, Ελπίδα» τιμήθηκε με Βραβείο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Επίσης, έγραψε αναγνωστικά για τα παιδιά του δημοτικού σχολείου. Απεβίωσε στις 9 Αυγούστου 2022. Άφησε όμως πίσω της μεγάλη «κληρονομι». Θαυμάζουμε την Αγγελική Βαρελά γιατί ο τρόπος που μας μεταδίδει τις γνώσεις της μέσα από τα βιβλία της δείχνουν πόσο πολύ αγαπούσε αυτό που έκανε.

Μαθητές: Εύα, Μανώλης, Κριστιάνα, Μαργαρίτα

Νίκος Ξυλούρης – Κρητικός λυράρης και τραγουδιστής

  

Ο Νίκος Ξυλούρης γεννήθηκε στα Ανώγεια Ρεθύμνου το 1936. Στην οικογένειά του υπήρχαν πολλοί λυράρηδες. Από μικρή ηλικία έπαιζε σε γιορτές και πανηγύρια σε ολόκληρη την Κρήτη. Κατάφερε να ηχογραφήσει τον πρώτο του δίσκο το 1958. Το 1966 κέρδισε το πρώτο βραβείο σε ένα φεστιβάλ μουσικής στο Σαν Ρέμο παίζοντας με τη λύρα του ένα συρτάκι. Μετακόμισε στην Αθήνα και συνεργάστηκε με σπουδαίους μουσικούς, στιχουργούς και συνθέτες. Το 1973, την εποχή της δικτατορίας, ξεσήκωσε τον λαό με τη φωνή του. Το 1976, η Γαλλική Μουσική Ακαδημία Charles Cross του απονέμει το 1ο βραβείο στην κατηγορία της Διεθνούς Λαϊκής Μουσικής. Ο Νίκος Ξυλούρης είναι ιδιαίτερα αγαπητός στην Κρήτη και τα τραγούδια του τραγουδιούνται μέχρι σήμερα. Κατάφερε να κρατήσει ζωντανή την κρητική μουσική και αγαπούσε ιδιαίτερα τον τόπο του. Μαθητές: Άννα, Ευτυχία, Έλενα. Μιχάλης

Jennifer Aniston – Ηθοποιός στο Hollywood

Η Jennifer Aniston γεννήθηκε το 1969 στην Καλιφόρνια. Ο πατέρας της κατάγεται από τα Χανιά. Το επίθετό της είναι Αναστασάκη. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στη Νέα Υόρκη,, όμως όταν ήταν μικρή για έναν χρόνο επέστρεψε στα Χανιά. Έγινε παγκοσμίως γνωστή από τη συμμετοχή της στην πολύ επιτυχημένη σειρά “FRIENDS”, που πρωταγωνίστησε. Η σειρά διήρκησε 10 χρόνια, ενώ συνεχίζει να προβάλλεται ακόμη. Πρωταγωνίστησε σε αρκετές ταινίες. Η Τζένιφερ Άνιστον εκτός από μια αστέρας του Χόλιγουντ διακρίνεται για την ενσυναίσθηση και τη βοήθεια της προς τον συνάνθρωπο. Οι πράξεις φιλανθρωπίας αξίζει να προβάλλονται και να ευαισθητοποιούν και άλλους ανθρώπους.

Μαθητές: Δήμητρα, Μία, Σοφία

Αντώνης Τσαπατάκης – Παραολυμπιονίκης

Ο Αντώνης Τσαπατάκης γεννήθηκε το 1988 στα Χανιά. Πρόκειται για Έλληνα παραολυμπιονίκη και παγκόσμιο πρωταθλητή κολύμβησης. Από πολύ μικρός ξεκίνησε μαθήματα κολύμβησης, ενώ μέχρι τα 12 κέρδισε αρκετά βραβεία. Το 2005 άρχισε να φοιτά στη σχολή Αστυφυλάκων. Όμως, ένα ατύχημα με τη μηχανή του, που συνέβη το 2006, τον καθήλωσε σε καροτσάκι. Όμως, δεν τα παράτησε. Σε μόλις 9 μήνες επέστρεψε στην πισίνα και άρχισε συμμετείχε πλέον ως αθλητής ατόμων με αναπηρία. Στην κατοχή του έχει περισσότερα από 20 μετάλλια, ενώ έχει συμμετάσχει σε παραολυμπιακούς αγώνες και παγκόσμια πρωταθλήματα. Μάλιστα, έσπασε και το ευρωπαϊκό ρεκόρ το 2015. Το 2016 έγραψε και το πρώτο του παιδικό βιβλίο με τίτλο «Το όνειρο» που πραγματεύεται θέματα ισότητας, μεταφέροντας μηνύματα για την ισότητα των παιδιών με ιδιαιτερότητες.

Ο Τσαπατάκης είναι ένας αθλητής που θαυμάζουμε, γιατί με τη στάση του δείχνει καθημερινά ότι αξίζει να αγωνιζόμαστε για τη ζωή μας, ακόμη κι αν νιώσουμε ότι τελείωσαν όλα και δεν πρέπει να τα παρατάμε ποτέ. Το πάθημα του το «εκμεταλλεύεται» για να διδάξει μικρούς μαθητές σχετικά με θέματα οδικής ασφάλειας και τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς.

Μαθητές: Άγγελος, Δημήτρης, Θοδωρής

Μιχάλης Δερτούζος – Καθηγητής πανεπιστημίου

Ο Μιχάλης Δερτούζος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Καταγόταν από την Άνδρο. Η συνεισφορά του στο τομέα της πληροφορικής ήταν μεγάλη. Ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, στο τμήμα μηχανολόγων μηχανικών και πληροφορικής. Υπήρξε καινοτόμος σε διάφορα πεδία της τεχνολογίας και του παγκόσμιου ιστού. Ήταν πρωτοπόρος στο να ορίσει το World Wide Web (www) και ιδρυτής γραφικών και έξυπνων τερματικών.

Ο Μιχάλης Δερτούζος οραματίστηκε πολλά από τα επιτεύγματα που χρησιμοποιούμε σήμερα, αλλά και που θα χρησιμοποιήσουμε στο μέλλον. Σημαντικές προβλέψεις του αποτέλεσαν η χρήση προσωπικού ηλεκτρονικού υπολογιστή και η αύξηση της αυτοματοποίησης στο χωροχρόνο, που πραγματοποιήθηκε με τη ραγδαία εξάπλωση του διαδικτύου. Είναι σημαντικό να θαυμάζουμε επιστήμονες που συντέλεσαν στην τεχνολογική εξέλιξη του κόσμου.

Μαθητές: Αντώνης, Γιώργος, Ευτύχης

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 20.4.2024) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-d1-14oy-dim-scholeioy-chanion-pente-diasima-prosopa-tis-choras-mas/

ΠΟΙΗΣΗ

  ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ(Α)

Απρίλιος, Μάιος, Ιούνιος.

Εκτός από το «-ιος» της κατάληξης

τίποτε κοινό δεν βρίσκει 

κάποιος στη γραφή των. 

Κανένα πρόβλημα στην άνοιξη 

να εξαπλώσει τις δωρεές της,

που εμφάνισε πρώτη φορά τον Μάρτιο. 

 

Δεν είναι εμπόδιο οι τύποι

για την παρουσία της ανοιξιάτικης περιουσίας. 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ ("Τα χελιδόνια του μοναχού", Κοινωφελές Ίδρυμα "Αγία Σοφία", και "Πυξίδα της Πόλης", Χανιά 2020)

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid029ZA3r8UczYvHCcxsn6DdPm9ysCkjbrCCBKRTZiHrW2s7GXdqBpfRjnp5Bua34jj6l?comment_id=465841682435883&reply_comment_id=1127684908475270&notif_id=1713697276012636&notif_t=feed_comment&ref=notif

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Β1 10ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ

ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Για την επίσκεψη των ∆ευτερακιών (Β1) του 10ου ∆ηµ. Σχ. Χανίων στο Παραδοσιακό Κρητικό Σπίτι της Σούδας ο λόγος στον σηµερινό Παιδότοπο… Όπως τη βίωσαν και την κατέγραψαν στις εντυπώσεις τους, που µου έστειλε µαζί µε σχετικές φωτογραφίες η δασκάλα τους Κάτια Γκλάβα. Για το ταξίδι τους στο χθες των παππούδων τους και των γιαγιάδων τους. Για τον αργαλειό και τον ξυλόφουρνο… Για την παλιά κουζίνα, το παλιό σαλόνι και την παλιά αποθήκη… Για τα παλιά πιάτα µε τα τέλεια σχέδια και τα υπέροχα παλιά χαλιά... Για το ψωµί που τα ίδια ζύµωσαν, έψησαν κι έφαγαν… Κι αν πρέπει να κάνουν τέτοιες επισκέψεις οι δάσκαλοι µε τους µαθητές τους! Συγχαρητήρια και στη δασκάλα και στα παιδιά. Και βέβαια στους ανθρώπους του Πολιτιστικού Συλλόγου Σούδας που έστησαν και κρατούν ανοιχτό τον ξεχωριστό αυτόν χώρο!
Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Στο Λαογραφικό Μουσείο που πήγαμε είδα έναν αργαλειό παλιό που βρίσκεται εκεί και είναι από τα παλιά τα χρόνια. Εκεί υπήρχε και ένας ξυλόφουρνος διαφορετικός από αυτούς που έχουμε τώρα. Στον ξυλόφουρνο ψήσαμε το ολόφρεσκο ψωμί που φτιάξαμε. Μου άρεσε όμως πάρα πολύ η αποθήκη που είχαν στα σπίτια και μάζευαν τα υλικά που χρειάζονταν. Μου έκανε εντύπωση η ζυγαριά που είχαν και ήταν χωρίς μπαταρίες. Ελευθερία Κ.

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ο αργαλειός επειδή με αυτόν έφτιαχναν πολύχρωμα χαλιά και κουβέρτες. Επίσης μου άρεσε και η αποθήκη του σπιτιού γιατί ήταν το πιο σημαντικό δωμάτιο τ για να κρατάνε τα τρόφιμα τους όπως το κρέας ,τα λαχανικά, τους σπόρους… Περίεργο ήταν και η ζυγαριά που είχαν. Εντύπωση μου έκαναν και τα παλιά λεφτά που είδα εκεί. Πολύ ωραία ήταν και τα πιάτα που είχαν όμορφες ζωγραφιές. Το σαλόνι ήταν πολύ ωραίο με ωραίο μαλακό καναπέ και φαινόταν ακριβό. Υπήρχε και ένα δωμάτιο με όπλα που όμως δε μου άρεσε καθόλου.

Άλκηστη Λ.

Στο Μουσείο ήταν όλα τέλεια και παραλίγο να λιποθυμήσω από αυτά που έβλεπα. Ας ξεκινήσουμε πρώτα από τα πιάτα, ήταν τέλεια με τέλεια σχέδια. Τα χαλιά όμορφα πολύχρωμα με διάφορα χρώματα άλλα κόκκινα, άλλα κίτρινα, άλλα πράσινα. Πιστεύω όλα ήταν πολύτιμα. Επίσης ο ξυλόφουρνος ήταν τέλειος και μου έμοιασε σαν αυτόν που ψήνουν τις πίτσες. Θεανώ Κ.

Στο Μουσείο ήταν όλα τέλεια. Εμένα μου άρεσε περισσότερο από όλα το σαλόνι που ήταν κόκκινο και βελούδινο. Μετά μου άρεσε και η κουζίνα που είχε πολλά αντικείμενα που τα χρησιμοποιούσε η μαμά του σπιτιού για να μαγειρεύει. Δέσποινα Χ.

Αυτό που μου άρεσε εμένα ήταν όταν ο κύριος μας έδειξε πώς γίνεται το αλεύρι από τα σιτάρι. Πριν μπούμε στο Μουσείο έξω στην αυλή που ήμασταν έριξε σπόρους από σιτάρι μέσα σε δύο πέτρες και στριφογύρισε τη μία ,από κάτω μετά από λίγο έπεφτε το αλεύρι. Ηλιόδωρος Σ.

Για μένα το πιο ωραίο ήταν ο ξυλόφουρνος και το ψωμί που φτιάξαμε. Ήταν πολύ νόστιμο και πολύ διαφορετικό από αυτό που αγοράζουμε. Αγάπη Γ.

Στο Μουσείο που πήγαμε μάθαμε πώς έφτιαχναν παλιά το αλεύρι και πώς ζύμωναν και έψηναν το ψωμί. Ήταν πολύ ενδιαφέρον. Ο ξυλόφουρνος μου φάνηκε πολύ μεγάλος αλλά στα παλιά τα χρόνια έτσι έπρεπε να είναι για να μπορούν να μαγειρεύουν. Το πιο περίεργο πράγμα που είδα ήταν ο αργαλειός που τον είχαν για να υφαίνουν.

Άγγελος Μ.

Από αυτά που είδα στο Κρητικό Σπίτι μου άρεσε περισσότερο το ψωμί που ζυμώσαμε και φάγαμε, ήταν πεντανόστιμο. Είδαμε και τον ξυλόφουρνο που το ψήσαμε όπως κάνανε παλιά. Το άλλο που μου άρεσε ήταν ο αργαλειός και τα υπέροχα χαλιά που έφτιαχναν. Νεκτάριος Μπ.

Το ψωμί μου άρεσε περισσότερο από όλα, ήταν πολύ νόστιμο. Από όλα τα δωμάτια μου άρεσε περισσότερο η κουζίνα. Είχε πολλά πράγματα που τα χρησιμοποιούσαν καθημερινά. Ήταν πολύ γεμάτη αλλά και απλή. Βίκτωρας Φ.

Το ψωμί που ζύμωσα ήταν πολύ νόστιμο και φρέσκο και το ψήσαμε στον ξυλόφουρνο. Ενθουσιάστηκα όμως με τον αργαλειό και την αποθήκη του σπιτιού. Επίσης τα χαλιά ήταν πολύ εντυπωσιακά και μου άρεσαν. Ακόμα ο ξύλόφουρνος ήταν εντυπωσιακός και περίεργος και μου άρεσε. Θα ήθελα να είχα έναν. Πέρασα πολύ ωραία και είδα και έμαθα εντυπωσιακά πράγματα.

Μάνος Μ.

Το παλιό κρητικό σπίτι που επισκεφτήκαμε είχε πολλές παλιές εικόνες στους τοίχους. Μου έκανε εντύπωση μια εικόνα που είχε τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Το ψωμί που φτιάξαμε μόνοι μας ήταν πολύ νόστιμο. Κρυσταλλένια Σ.

Εμένα μου άρεσε περισσότερο που ζυμώσαμε με την τάξη μου και ψήσαμε ψωμί. Μου έκανε εντύπωση που ο θησαυρός των παλιών ανθρώπων ήταν τα σπόρια τους. Ακόμη μου έκανε εντύπωση ο αργαλειός που που ύφαιναν τα ρούχα τους και τα χαλιά τους. Τέλος μου έκανε εντύπωση που τα παιδιά όλα δούλευαν για να έχουν όλα αυτά που χρειάζονταν. Έφτου - Λίλα Γ.

Στο Λαογραφικό Μουσείο που πήγαμε περάσαμε όλοι πολύ ωραία και θα ήθελα να ξαναπάμε. Εκεί μας ξενάγησαν και μας έμαθαν να φτιάχνουμε ψωμί. Μου άρεσαν πολύ τα χαλιά και νομίζω ότι ήταν ανεκτίμητης αξίας. Άρτεμις Μ.

Αυτό που δε θα ξεχάσω είναι τα υπέροχα χαλιά που ύφαιναν στον αργαλειό. Μου έκαναν εντύπωση για τα χρώματα τους και για τα δύσκολα σχέδια τους. Ήταν υπέροχα όλα ! Μυρτώ-Δήμητρα Τσ.

Το ψωμί που φτιάξαμε και φάγαμε ήταν πολύ νόστιμο. Το ψήσαμε σε ξυλόφουρνο όπως παλιά. Επίσης μου έκανε εντύπωση ο αργαλειός που δεν είχα ξαναδεί και ύφαιναν οι γυναίκες τα χαλιά τους. Αντώνης Χ.

Πολλές ευχαριστίες για την φιλοξενία, την ξενάγηση και για όλα τα καινούρια που είδαμε και μάθαμε. Ευχαριστούμε για το πιο γλυκό ψωμί που φάγαμε. ‘Εγινε η αφορμή για να πούμε το σχετικό παραμύθι και να καταλάβουμε ότι κοπιάσαμε για να φάμε το ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΨΩΜΊ.

Η δασκάλα της τάξης

Κάτια Γκλαβά

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 13.4.2024) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-b1-10oy-i-sch-chanion-sto-paradosiako-kritiko-spiti-tis-soydas/

ΠΟΙΗΣΗ

 ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Πηχτή σκληρή μνήμη,

τις περισσότερες φορές, η σιωπή.

Κακοί άνεμοι έχουν χαλκέψει το σώμα της.

Κλάματα δίπλα στα κλάματα,

δάκρυα πάνω στα δάκρυα.

Ωστόσο αυτή,

με αναδιπλωμένα τα φτερά,

προσεύχεται.

Κάποτε κάποτε κραυγάζει.

Τίποτα δεν κραυγάζει

πιο δυνατά απ’ τη σιωπή.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
(" Οταν γίνεις ποίημα", εκδ. ΠΥΞΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, Χανιά 2013)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ

 Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

«Όµορφη πόλη, φωνές µουσικές\ Απέραντοι δρόµοι κλεµµένες µατιές\ Ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρµένα\ Βουνά και γιαπιά πελάγη απλωµένα»

Αν καθώς σουρουπώνει σταθείς εκεί ψηλά στον Προφήτη Ηλία, έχοντας παρέα τους… Βενιζέλους, τον ίδιο τον Προφήτη και το ιστορικό του εκκλησιδάκι, νιώθοντας  την “αίσθηση” του ανδριάντα του Καγιαλέ…
Αν αφήσεις το αεράκι να φυσαουρίζει στο πρόσωπο, στην πλάτη, και αφεθείς στη µαγεία της πόλης που απλώνεται µπροστά…
Αν αγναντεύοντας στο βάθος το παλιό λιµάνι και τον Φάρο, κι έχοντας θέα µπροστά σου την Ευαγγελίστρια, και πέρα πιο πέρα από τα Λαζαρέττα, µακριά τα Θοδωρού… ίσως και να νοµίσεις προς στιγµήν πως βιώνεις την ψευδαίσθηση ενός κάποιου παραδείσου έστω κι εκ του µακρόθεν!
Γιατί… εκεί ψηλά, βρίσκεσαι αλλάργο πολύ από τις πικρές αλήθειες που ισχύουν και γιγαντώνονται καθηµερινά στα “νέα” της όµορφης πόλης! 
Αλήθειες µαζωµένες - στοιβαγµένες ανάµεσα στους δρόµους και µέσα στα κτήρια, πίσω από κλειστές και ανοικτές πόρτες, σε γραφεία όπου υπογράφονται -απ’ ανθρώπους της πόλης- πράξεις θανάτωσης και παράδοσης σε ισχυρά… συµφέροντα!
Μια διαπίστωση - ερώτηµα που αιωρείται στις συζητήσεις πολλών· ζούµε το τέλος της “κοινωνίας των ανθρώπων” και την άνοδο της εµπορευµατοποίησης των ίδιων των ψυχών µας;
Ολοζώντανος ο εφιάλτης που ωστόσο δεν έχει τη δύναµη να φοβίσει όσους έχουν «καταλάβει ήδη της ζωής τους το παιχνίδι»!
Κι όµως τούτος ο εφιάλτης εµποτίζει το “είναι” µας, που σιγά-σιγά βυθίζεται στη θλιβερή εικόνα ενός µέλλοντος που σίγουρα δεν άξιζαν να βιώνουν τα παιδιά µας!!! 
Κι είναι µια επιπλέον θλίψη που αναδύεται µέσα από το χρώµα του σούρουπου, πάλλεται στο ηχόχρωµα µιας “Όµορφης πόλης” που θα θέλαµε να νιώσουµε ότι είναι δική µας...!

Χανιώτικα νέα (Τετ'αρτη, 10 Απριλίου 2024) 

ΠΟΙΗΣΗ

 ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗΣ 

                                              
   



Θέλησαν να μπούνε
και οι τρεις τους στην ουρά,
για να προσκυνήσουν τον Σταυρό.
 «Δεν επιτρέπεται»,
τους είπαν αυστηρά,
και μ’ ένα στόμα, δυο επίτροποι.
Ξαναγύρισαν στη ζητιανιά τους.
Ο καθείς στο πόστο του
στα σκαλιά της εκκλησιάς.
Δίχως να παραπονεθούν.

Απαγορεύσιμο είδος για τους ζητιάνους
το άρωμα του δεντρολίβανου;
 
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
("Όπως το ψωμί", Πυξίδα της Πόλης", Χανιά 2018)

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid026hhLW6BMEsjooFu9ozKtuVxKJc8kE4PECjBqCFCMnyVe1NhqCc6b9LZtPjwig2JCl?notif_id=1712485784310312&notif_t=feedback_reaction_generic&ref=notif

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

1ο ΔΗΜ. ΣΧ. ΜΟΥΡΝΙΩΝ 

ΠΑΙΔΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΑΥΡΙΟ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
“Παιδιά χτες, παππούδες σήµερα” ο τίτλος της δράσης που υλοποιείται σε σχολεία των Χανίων και των Αθηνών από το “θέατρο του παπουτσιού πάνω στο δέντρο” της γνωστής και στους αναγνώστες της στήλης σκηνοθέτιδος, ραδιοφωνικής παραγωγού και ηθοποιού Βαλεντίνας Παπαδηµητράκη. Μια πρώτη “γεύση” απ’ την παροουσίασή του στο 1ο ∆ηµ. Σχ. Μουρνιών στα παιδιά της Ε’ τάξης στον σηµερινό Παιδότοπο. Να ‘ναι καλά η Βαλεντίνα και βέβαια η διευθύντρια του Σχολείου Στέλλα Σουχλάκη και οι συνάδελφοί της Άννα ∆αβράδου και Γιάννης Μυλωνάκης για το υλικό που έφτασε στα χέρια µου. ‘‘Παιδιά σήµερα, παππούδες αύριο’’, ο τίτλος της δράσης που θα έβαζαν τα παιδιά, µας λέει στο εν είδει εισαγωγής κείµενό του ο τελευταίος αν τα ρωτούσαµε... Συγχαρητήρια!

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Πληροφορίες για το πρόγραμμα

Τίτλος: Παιδιά χτες, παππούδες σήμερα

Σχεδιασμός δράσης: Βαλεντίνα Ππαδημητράκη, Τάσος Καρακύκλας

Υλοποιείται παράλληλα στα Χανιά και στην Αθήνα από το “Θέατρο του παπουτσιού πάνω στο δέντρο “υπό την Αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων και με την υποστήριξη του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

Συμμετείχαν με βιντεοσκοπημένες αφηγήσεις άνθρωποι τρίτης ηλικίας από τα ΚΑΠΗ Ν. Χώρας.

Εφαρμογή του προγράμματος στα Χανιά: Βαλεντίνα Παπαδημητράκη, Σοφία Σαμαρά

Στον Νομό Χανίων συμμετέχουν τα Σχολεία: 15ο Χανίων, 16ο Χανίων, 1ο Μουρνιών. 8ο Χανίων, 2ο Χανίων, και Φρε.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στο πλαίσιο του προγράμματος, οι μαθητές ζωγράφισαν την γιαγιά κ. Κατερίνα Αναστασάκη και τον παππού κ. Αλέξανδρο Καλαϊτζίδη όπως τους φαντάστηκαν ως παιδιά.

Με μεγάλη χαρά δεχτήκαμε στο Σχολείο μας την κ. Βαλεντίνα Παπαδημητράκη και συμμετείχαμε με τα παιδιά της τάξης μας στην εκπαιδευτική δράση διαγενεακής επικοινωνίας με τίτλο «Παιδιά χτες, παππούδες σήμερα».

Μια πραγματικά εμπνευσμένη δράση η οποία οδήγησε τα παιδιά σε ένα ταξίδι στο παρελθόν των παππούδων του κόσμου αλλά και των δικών τους παππούδων. Τα παιδιά συνειδητοποίησαν ότι και οι παππούδες τους ήταν κάποτε παιδιά με όνειρα, ελπίδες, όμορφες μα και δύσκολες στιγμές στη ζωή τους. Σύγκριναν το τότε και το τώρα και προβληματίστηκαν με αυτή τη σύγκριση. Οι αφηγήσεις των παππούδων ίσως τα οδήγησαν σε μια επανεκτίμηση των αγαθών που αυτά έχουν στη διάθεσή τους σήμερα μα κυρίως τα οδήγησαν στο να συνειδητοποιήσουν πόσο τυχερά είναι που οι παππούδες τους είναι παρόντες στη ζωή τους.

Θαρρώ πως, με την ολοκλήρωση της δράσης σήμερα, μπορώ να πω ότι τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με τον κύκλο της ζωής με τον ομορφότερο τρόπο. Και αν τα ρωτούσαμε ποιος ήταν ο τίτλος της δράσης στην οποία συμμετείχαν, αρκετά ίσως έλεγαν πως ο τίτλος είναι «Παιδιά σήμερα, παππούδες αύριο», οραματιζόμενα το δικό τους το μέλλον, τη δική τους όμορφη πορεία στη ζωή.

Γιάννης Μυλωνάκης, Δάσκαλος

Πριν μερικές ημέρες, η κυρία Βαλεντίνα επισκέφθηκε το σχολείο μας για να μιλήσουμε για τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας.

Παρακολουθήσαμε κάποια βίντεο όπου διάφοροι παππούδες και γιαγιάδες μιλούσαν για τα παιδικά τους χρόνια. Κάποια παιδιά δεν είχαν σκεφτεί πριν ότι και οι παππούδες ήταν κάποτε παιδιά. Τους ακούσαμε να μιλούν για τα παιχνίδια και για τις δυσκολίες τους στο σχολείο. Καθώς τους ακούγαμε, ήταν σαν να τους βλέπαμε κιόλας όταν ήταν παιδιά! Με χαρά διαβάσαμε και ιστορίες που μας διηγήθηκαν οι δικοί μας παππούδες! Επίσης, παίζοντας, γνωρίσαμε και λογοτεχνικά βιβλία με ήρωες παππούδες και γιαγιάδες!

Πολύ μας άρεσε που ήρθε η κυρία Βαλεντίνα στο σχολείο μας! Άραγε, θα είμαστε κι εμείς τόσο καλοί παππούδες και γιαγιάδες όταν φτάσουμε σε μεγάλη ηλικία; Αυτό σκεφτόμασταν όταν αποχαιρετούσαμε την επισκέπτριά μας…

Τα παιδιά του E₂ (Εκπαιδευτικός: Γιάννης Μυλωνάκης)

Περάσαμε πολύ όμορφα σε αυτό το πρόγραμμα με την κυρία Βαλεντίνα και την κυρία Σοφία. Μιλήσαμε για τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας, διαβάσαμε ιστορίες που μας εξιστόρησαν οι ίδιοι. Παρακολουθήσαμε κάποια βίντεο και μάθαμε αρκετά πράγματα για το πώς περνούσαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες, πώς ήταν οι συνθήκες ζωής εκείνη την εποχή, πώς ήταν το σχολείο και τι παιχνίδια έπαιζαν. Επίσης διασκεδάσαμε πολύ με τα παιχνίδια που παίξαμε και τις διαφορετικές γλώσσες που φτιάξαμε και μιλήσαμε. Ήταν ένα ευχάριστο και δημιουργικό πρόγραμμα με πολλές δραστηριότητες. Θα μας μείνει αξέχαστο γιατί ήμασταν όλοι μαζί, μια ομάδα. Τέλος ήταν εκπληκτικές οι ζωγραφιές που καταφέραμε να κάνουμε με τις γιαγιάδες και τους παππούδες και πολύ συγκινητικό που ζήσαμε και μοιραστήκαμε αυτή την εμπειρία…

Σας ευχαριστούμε!!

Τα παιδιά του E₁ (Εκπαιδευτικός: Άννα Δαβράδου)

Τα πράγματα αλλάζουν

Όταν ο παππούς μου ήταν μικρό παιδί όπως εμένα έπαιζε με τους φίλους του με βόλους πάνω στα πεζοδρόμια ή έπαιζαν στα οικόπεδα κυνηγητό ή άλλα παλιά παιχνίδια. Τότε όμως δεν υπήρχαν βιντεοπαιχνίδια όπως σήμερα, αλλά ήταν καλύτερο να παίζει με τους φίλους του παρά να παίζει βιντεοπαιχνίδια όλη μέρα. Τις μέρες που είχαν σχολείο πήγαιναν με τα πόδια και όχι με το αυτοκίνητο. Όταν χτυπούσε όμως το κουδούνι για μάθημα, κάνανε μάθημα όπως εμείς. Όταν χτυπούσε κουδούνι για να βγουν διάλειμμα, πήγαινε ο παππούς μου με τους φίλους και παίζανε ασταμάτητα. Όταν χτυπούσε κουδούνι για να σχολάσουν, φεύγανε γρήγορα σαν στρουθοκάμηλοι.

Όταν γυρνούσαν σπίτι τους έτρωγαν το φαγητό τους, διαβάζανε για την αυριανή μέρα και πήγαιναν να παίξουν, αλλά άφηναν το παιχνίδι αν οι γονείς τους φώναζαν να πάνε για βραδινό και για ύπνο.

Γιάννης Αυγουστής, (μαθητής Ε’2)

Σάββατο, 6 Απριλίου 2024) 

https://www.facebook.com/profile.php?sk=approve&highlight=2332297583630006&log_filter=review&queue_type=friends&notif_id=1712402011349748&notif_t=mention&ref=notif#2332297583630006

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-1o-dim-sch-moyrnion-paidia-simera-pappoydes-ayrio/